F.B.
Ne të vërtetë çfarë po ndodh në këtë evropian, a kanë ardh kombëtarët të luajnë futboll apo ta shprehin nacionalizmin e tyre sepse më shumë po u bëjnë dëm kombëtarëve se sa dobi?
Si ndodhi qe mbrojtësi i Turqisë Merih Demiral, të shënojë dy gola për ti siguruar kombëtarës turke kualifikimin në çerekfinale, të shënoi golin më të shpejtë të fazës me eliminim direkt në historinë e Kampionatit Evropian dhe pastaj po i njëjti futbollist ta bëjë atë gjest qe do ti kushtoi shumë shtrenjtë atij dhe vet kombëtarës së Turqisë.
UEFA është shumë strikte dhe rigoroze ndaj këtyre provokimeve nacianaliste dhe çdo kush qe vepron në këtë mënyrë sanksionohet, këtë e provuan edhe Shqipëria me Mirlind Dakun, pastaj gazetari kosovar Arlind Sadikun, Kroacia me provokimet e tyre, Serbia me flamuj dhe harta provokative, Anglia me gjestin Judi Bellingam dhe sot këto kombëtare lëre që morën dënime më të holla por i larguan edhe nga kampionati, e njëjta gjë shumë shpejt e pret edhe Anglinë.
Ndeshja Turqi – Austri ishte ndeshja më interesante e Evropianit deri me tani dhe një kualifikim i mertituar i turqëve të cilët i rezistuan presionit të vazhdueshëm te austriakëve dhe fal intervenimit të shkëlqyeshëm te portierit në çastet e fundit të ndeshjes Turqia preku çerekfinalën.
Asnjëherë nuk e kam parë një turqi të tillë me moral aq të fortë, apo ndoshta ky është stili italian që trajneri Vinçenzo Montella e solli në kombëtarën turke, ta shënojnë një gol dhe pastaj mbrohen dhe në kundërsulm të dënojnë serish, siç ndodhi në ndeshjen ndaj Austrisë.
Mendova se kjo kombëtare do të shkojë edhe më tutje ne Evropian por , Demirel heroi i ndeshjes do të jetë fajtori kryesor për eliminimin e Turqisë.
Pse po them këte, sepse UEFA nuk ka për qëllim favorizimin e nacionalizmave, përkundrazi dëshirojnë pajtimin dhe afrimin e kombëtarëve në mes veti sepse futbolli apo sporti në përgjithësi a ka këte mision.
Ky është kampionat i futbollit është për kombëtaret që kanë kulturë, edukatë dhe disiplinë të lartë sportive dhe njerëzore.
