Në një seri intervistash të dhëna në fillim të këtij muaji në kuadër të 22-vjetorit të sulmeve të 11 Shtatorit 2001, zyrtarë të lartë amerikanë të anti-terrorit bënë sipas kolumnistit të Washington Post, Dejvid Injatus atë që ishte “një nekrologji” e Al Kaedës.
Drejtoresha e Qendrës Kombëtare Kundër Terrorizmit, Kristi Abizaid ui shpreh se Al-Kaeda “është tashmë pjesë e historisë… dhe se ringjallja e saj nuk ka gjasa që të ndodhë, pasi nuk ka më qasjen në objektiva, i mungon lidershipi i duhur, kohezioni në grup, misioni i radhës dhe një mjedis lokal i përshtatshëm”.
Një tjetër zyrtar i lartë i përshkroi forcat e mbetura si “një azil për të moshuarit e Al Kaedës”. Pra u duk si një shpallje fitoreje, madje në një rast talebanët u konsideruan si “partnerë” të pandashëm në këtë arritje. Megjithatë ashtu si me shumë gjëra, realiteti është edhe më kompleks dhe shumë më pak inkurajues.
Edhe pse nënvlerësimi i sfidës aktuale të terrorizmit, në raport me konkurrencën e sotme midis fuqive të mëdha ka një domethënie politike, për shkak të një theksi gjithnjë e më të madh që po vihet mbi sigurinë, tabloja e plotë e këtij viti mbetet shqetësuese.
Sepse sot ekzistojnë më shumë grupe terroriste, në më shumë vende anembanë botës dhe me më shumë territor nën kontrollin e tyre se kurrë më parë. Ndërsa vëmendja e SHBA-së dhe aleatëve është distancuar nga lufta ndaj kërcënimeve të terrorizmit jashtë vendit, nuk janë vetëm Kina dhe Rusia, ato që po synojnë të plotësojnë boshllëqet, po edhe Al Kaeda dhe Shteti Islamik (ISIS).
